Zaświadczenie o ukończeniu kursu specjalistycznego „Wsparcie psychologiczne pacjenta i jego rodziny” otrzymuje pielęgniarka, położna, która:
1) w zakresie wiedzy posiada znajomość:
• metod oceny poziomu stresu, wyczerpania emocjonalnego, zaburzeń adaptacyjnych i objawów zespołu stresu pourazowego;
• zasad opracowania scenariusza zajęć psychoedukacyjnych;
• procesów psychologicznych zachodzących w organizmie człowieka w przebiegu choroby, hospitalizacji, niepełnosprawności;
• potrzeb pacjentów w sytuacjach trudnych, ze zwróceniem uwagi na funkcjonowanie społeczne, wpływ stanu emocjonalnego na życie codzienne, witalność i zdrowie psychiczne;
• spojrzenia holistycznego na pracę z osobą w kryzysie w różnych grupach wiekowych;
• modeli przekazywania niepomyślnych informacji pacjentowi/jego rodzinie;
• form pomocy psychologicznej lub interwencyjnej;
• zasad wspierającego komunikowania się z pacjentem i jego rodziną w sytuacji zagrożenia życia;
• uwarunkowań wpływających korzystnie i niekorzystnie na przebieg żałoby;
• potrzeb osoby osieroconej w procesie żałoby;
• sposobów pomocy osobie w żałobie
2) w zakresie umiejętności potrafi:
• rozpoznawać emocje i reakcje behawioralne w poszczególnych fazach stresowej reakcji pourazowej;
• konstruować i prezentować programy psychoedukacyjne;
• wdrażać działania wspierające w zależności od oceny stanu psychicznego, adekwatnie do wieku rozwojowego pacjenta;
• rozpoznawać potrzeby rodziny opiekującej się przewlekle chorym i niepełnosprawnym;
• współpracować z zespołem terapeutycznym w zakresie przekazywania niepomyślnych informacji pacjentowi i jego rodzinie;
• oceniać adaptację pacjenta do choroby i niepełnosprawności;
• wspierać osoby osierocone;
• rozpoznawać żałobę powikłaną;
• udzielać wsparcia rodzinie po stracie dziecka nienarodzonego.
3) w zakresie kompetencji społecznych:
• szanuje godność i autonomię pacjenta bez względu na jego wiek, płeć, niepełnosprawność, orientację seksualną oraz pochodzenie narodowe i etniczne;
• wykazuje postawę zaangażowania w rozwijaniu wiedzy i umiejętności diagnozowania zaburzeń adaptacyjnych;
• podejmuje działania wobec pacjenta ze świadomością uwarunkowań i ograniczeń wynikających z choroby;
• aktualizuje wiedzę i umiejętności w zakresie diagnostyki potrzeb pacjenta i jego rodziny w sytuacjach trudnych oraz metod wsparcia psychologicznego;
• współpracuje z rodziną oraz zespołem interdyscyplinarnym w warunkach niepewności, stresu, dużego obciążenia psychicznego wywołanego śmiercią pacjenta.