EFEKT KSZTAŁCENIA:
Zaświadczenie o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego dla pielęgniarek otrzymuje pielęgniarka, która:

1) w zakresie wiedzy posiada:
· specjalistyczną wiedzę w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego do sprawowania opieki nad chorym w różnym wieku, leczonym ambulatoryjne w ramach podstawowej opieki zdrowotnej oraz przebywającym w domu pomocy społecznej;
· specjalistyczną wiedzę z zakresu innych nauk medycznych: medycyna rodzinna, epidemiologia, zdrowie publiczne;
· znajomość regulacji prawnych i norm etycznych odnoszących się do wykonywania specjalistycznych świadczeń zdrowotnych w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego

2) w zakresie umiejętności potrafi:
· korzystać z aktualnej wiedzy dla zapewnienia bezpieczeństwa i wysokiego poziomu opieki w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego
· udzielać samodzielnie określonych świadczeń specjalistycznych obejmujących planowanie, realizowanie i ocenę złożonych problemów zdrowotnych pacjentów i ich rodzin, pozostających pod opieką lekarza rodzinnego i pielęgniarki rodzinnej;
· wykonywać świadczenia specjalistyczne zgodnie z zasadami etyki zawodu i poszanowaniem praw pacjenta;
· doradzać w zakresie: zdrowia, programów zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych oraz realizowanych przez jednostki samorządowe, profilaktyki chorób, profilaktyki powikłań wynikających z choroby podstawowej;
· monitorować stan pacjenta i interpretować wyniki badań

3) w zakresie kompetencji społecznych:
· szanuje godność i autonomię pacjenta bez względu na jego wiek, płeć, niepełnosprawność, orientację seksualną oraz pochodzenie narodowe i etniczne;
· rozwija współpracę z pacjentem, jego rodziną i członkami zespołu opieki zdrowotnej;
· krytycznie analizuje swoją wiedzę i umiejętności oraz planuje rozwój;
· współpracuje z pracownikiem socjalnym w zakresie rozwiązywania problemów socjalnych rodziny;
· wykorzystuje w działaniach opiekuńczo-pielęgnacyjnych metody oparte na nowoczesnych osiągnięciach w dziedzinie pielęgniarstwa;
· uczestniczy w pracach zespołu interwencyjnego i pracy zespołów interdyscyplinarnych;
· wczuwa się w przeżywane przez chorego emocje i dostosowuje swoje reakcje werbalne i pozawerbalne do sytuacji zdrowotnej i psychicznej chorego, tworzy warunki do komunikacji;
· podejmuje działania na rzecz własnego rozwoju zawodowego.